Удзельнікі карціны Падглядваючы Від карціны дзіва, любадзейства Начальнік здамкаў Тынта Брас  Крыніца грошаў   Марк Пачыёні, Марк Вальзанія Напісаў дзею   Тынта Брас  Галоўныя асобы  Катарына Васіліса Франчэска Казалэ Здымшчык   Масіма ды Вэнанца Музыка   Рыц Арталяні Прадпрыемства   Эрэ Сінэматаграфіка  Даўжыня  97 хв.  Краіна   Італія Мова   Італьянская  Год  1994          Кацярына Казачык, таксама вядомая як Катарына Васіліса, Катарына Пачыёні (нар. 1 студзеня, 1971, Дамброва-Гурніча, Польшча) - польская непрафэсійная гламурная мадэль і акторка, вядомая ў галоўнай ролі ў італьянскай карціне, які зьяўляецца эратычнай адаптацыяй рамана Альбэрта Маравія. У школьным годзе 1989-1990 скончыла выяўленчае мастацтва ў сярэдняй школе. У 1989 годзе яна прыняла ўдзел у конкурсе рэкламнай мадэлі для ўдзелу ў рэклямах па ТБ у Катавіцах, які выйграла і зьявілася ў двух рэклямных роліках, адзін з якіх быў паказаны ў агульнанацыянальнай праграме. У 1989 годзе яна прыняла ўдзел у конкурсе, арганізаваным сумесна рэдакцыяй штотыднёвіка Кур'ер польскі, сумесна з агенцтвам Артон, якія спаборнічалі за званьне «Дзяўчаты года». У траўні стала дзяўчынай месяца і дабралася да фінальных дванаццаці супернікаў, якія прэтэндуюць на галоўны прыз. Конкурс у канцы 1989 года, на працягу якога яны былі ўдастоены званьня «Дзяўчына Спонсар». Яна пачала атрымліваць прапановы папазіраваць для фото календароў і часопісаў, і яна пачала працаваць фотамадэллю. Яна пачала выходзіць з фотасэсіі ў Італіі, і яе фота зьявіліся ў друку італьянскім, нямецкім і французскім, у выданьнях Playboy. У 1992 годзе яна зьнялася ў карціне Энак рэжысэра Славаміра Ідзяка, дзе побач зь ёй гралі ў галоўнай ролі, у прыватнасьці, Айрын Джакоб і Эдуард Жэнтара. Яна гуляла ролю каханкі ахвіцэра. У 1993 годзе зьнялася ў карціне-падручніку любадзейства, пад рэдакцыяй Зьбігнева Льва Старовіча пад назвай «Ars Amandi», дзе зьявілася як жанчына побач са сваім тагачасным мужам Яцкам Рудніцкім. Неўзабаве пасьля таго, як яна пераехала ў Італію і пачала сваю кар'еру ў італьянскіх эратычных фільмах пад назвай Катарына Васіліса. Там была зьнята італьянскім рэжысэрам Тынта Брасам у карціне Падглядваючы. Гэта прынесла ёй міжнародную славу. Сёньня ў асноўным вядомая з-за гэтае карціны. У красавіку 1994 года і ў траўні 1996 года яе фота было на вокладцы польскага выдання Playboy. У сваім асабістым жыцьці яна замужам за італьянскім кінавытворцам Маркам Пачыёні і жыве ў Рыме.     Рыц Арталані (па іт. Riz Ortolani) - італьянскі кампазітар. Нарадзіўся 25 сакавіка 1926 Пэзара, Маркэ, Італія, памёр 23 студзеня 2014). У 1962 годзе напісаў музыку да італьянскага дакумэнтальнага фільма «Сабачы сьвет», песьня «More» з гэтага фільма ў 1964 годзе была намінаваная на «Оскар», у катэгорыі «Лепшая песьня да фільма» і атрымала «Грэмі» як лепшая інструмэнтальная тэма. Посьпех музыкі з «Сабачага сьвету» дазволіў Арталані стаць кампазітарам ў фільмах «The 7th Dawn» (1964), «The Yellow Rolls-Royce» (1964), «The Glory Guys» (1965), «The Spy with a Cold Nose» (1966) і ў даволі вядомым фільме «O Cangaceiro» (1970). Усяго Рыц Арталані напісаў музыку да больш чым 200 кінафільмаў.     Альбэрта Маравія  (па іт. Alberto Moravia) - італьянскі пісьменьнік. Нарадзіўся 28 лістапада 1908 у Рыме, Італія, памёр 26 верасьня 1990. Яго першы раман Абыякавы (Gli Indifferenti, 1929), які ўяўляў маральны раслад мяшчан на прыкладзе лёсу маці двух дзяцей і апісвае італьянскіх мяшчан ў пачатку фашысцкай эпохі. Ён атрымаў шмат рэклямы яго новага Канфарміст (II Conformista, 1951), дзе ён апавядае пра чалавечыя адносіны да рэжыму Мусаліні . Кіно на аснове твора было зьнятая Бярнардам Бэрталучы ў 1970 годзе. Ён пісаў раманы ў асноўным псіхалягічныя й маральныя, выступаючы супраць гвалту, крывадушнасьці й застылых адносін, які зводзіліся толькі да похаці. Ён быў аўтарам рамана высокага профілю, многія зь якіх дажылі да здымак. Адзін зь яго рамана "Дзьве жанчыны : Маці й дачка (La Ciociara, 1957)", зьняты Віторыя дэ Січэ ў 1960 годзе з Сафіяй Ларэн. Маравія вызначыўся ў псіхалягічным аналізе характараў і рэалістычным апісаньні грамадзтва. Яго творы ў асноўным пра праблемы маралі, часта моцна насычаныя эратызмам і похацьцю, дзе італьянскія мяшчане пазбаўленая ўпрыгажваньняў . Ён таксама апублікаваў зборнікі "Рымскія апавяданьні" (1954) і "Рай" (1970). Ён быў таксама вялікім эсэіст, і свае погляды на літаратуру выказаў у сваёй кнізе "Чалавек як канец" (1963). У 1990 годзе ён апублікаваў сваю аўтабіяграфію. Маравія часта падымаў тэмы, якія ілюструюць канфлікт паміж стварэньнем і пачуцьцёвасьцю, зьвязаным з апатыяй і адчаем сучаснага чалавека. Яго пэрсанажы страцілі ўсякую веру ў маральныя каштоўнасьці. Яго раман «Мужы й палюбоўнікі» (La Villa del Venerdi) стала асновай для сцэнара фільма, у якім галоўны герой гуляў Джана Пачула (1992).       Франчэска Казале (па іт. Francesco Casale) - італьянскі актор. Ён пачаў сваю кар’еру зь невялікай ролі ў фільме "Джынджэр і Фрэд" Фэдэрыка Фэліні, пазьней гуляў важную ролю ў розных фільмах.У 1994 годзе ён быў абраны Тынта Брасам як зорка фільма Падглядваючы, натхнёны раманам Альбэрта Маравія. Фільм выклікаў шмат шуму, таму што ўпершыню паказалі сапраўднае любадзейства у карціне. Казаде гуляў у іх значныя адрэзкі часу. Пазьней ён здымаўся ў розных фільмах, але яны ня мелі такога водгуку ў італіі. Адмовіўся ад здымкаў цу кіно з-за шлюбу.      Крыстына Гаравалья (па іт. Cristina Garavaglia) італьянская акторка й фотамадэль. Нарадзілася ў Мілане ў 1966 годзе, вырасла ў месьце Сэдрыяна й пачала сваю кар’еру ў якасьці мадэлі ў сярэдзіне васьмідзесятых гадоў, выступала на тэлебачаньні ў 1987 годзе ў праграме Драў, затым зьнялася ў вокладках эратычных часопісаў як Playboy, Playmen і Excelsior, дэбюты ў фільме ў 1990 годзе ў фільме "Нязручная палюбоўніца" Луі Русо зь Італіі ў 1991 годзе, адначасова вядзе перадачу Бэні Хіл. У 1994 Тынта Брас даручае ролю Фаўсты ў фільме "Падглядваючы" які зробіць яе вядомай у Італіі й па-за межамі Італіі. У кожнай дзеі гэтага фільма Крыстына заўсёды чытае без ніжняй бялізны.