Калігула (іт. Caligola) — італьянска-амэрыканская карціна з парніграфічным зьместам. Створная ў 1979 годзе. У аснове карціна гістарычная драма засяродзіўшаяся на ўздыме й падзеньні рымскага цара Калігулы. У ролях Малколм Макдавэл, Тэрэза Эн Савой, Хэлэн Мэрэн, Пітэр Атул, Джон Штайнэр і Джон Гілгуд. Гэта адзіны мастацкі фільм створаны пры падтрымцы мужчынскага часопіса Пэнтгаўс. Начальнік вытворчасьці Боб Гучыёнэ, заснавальнік часопіса, прызначаны для атрыманьня яўнага блудлівага й распуснага фільма з добрым опісам дзеі й высокай якасьцю зьместу.

    Зьмест карціны засяроджаны на тым, што «ўлада разбэшчвае». Брас і Гучыёнэ мелі рознагалосьсі па выкарыстаньні любадзейства. Пад канец у карціну ўвайшлі дзеі зь любадзействам, якія не здымаў Тынта Брас.

 

Дзея

 

   Калігула малады дзедзіч пасаду цара свайго вялікага дзядзькі, які хварэе пранцамі, вар’ят Тыбэры. Аднойчы раніцай, чорная птушка ляціць у пакой; Калігула лічыць гэта благім прадвесьцем. Неўзабаве пасьля гэтага, кіраўнік прэтарыянцаў, Maкран кажа Калігулі, што Тыбэры патрабуе яго неадкладнае прысутнасьці на Капры, дзе цар жыве са сваім блізкім сябрам Нэрва, зь недалёкай Клаўдзіяй, і малодшым зводным братам Калігулы Гэмэлям. Баючыся забойства, Калігуля баіцца ехаць, але яго сястра й палюбоўніца Друзіла пераконвае яго ехаць.

 

    На Капры, Калігула бачыць, што Тыберы хварэе, маючы прыкметы хваробы, і увесь заняты грызьнёй з Рымам і палітыкамі. Тыбэры любіць плаваць разам з аголенымі юнакамі й глядзець распусныя любадзейныя дзеі-дзівы, дзе часта ўдзельнічаюць дзеці й уроды. Калігула на гэта дзівіцца з захапленьнем і жахам. Напружанасьць расьце, калі Тыбэры спрабуе атруціць Калігулу. Нэрва зьдзяйсьняе самагубства й Калігулы спрабуе забіць Тыбэрыя. Даказваючы сваю пакорнасьць у адносінах да Калігулы, Maкран забівае Тыбэрыя.

 

    Пасьля пахаваньня Тыбэрыя, Калігуля аб’яўлены новым царом. Зь цягам часу Калігуля пачынае ненавідзець сваіх саюзьнікаў і пачынае зь імі варагаваць. Пад канец колішнія сябры яго забіваюць.