|
|
|
Удзельнікі карціны
Падглядваючы
Від карціны |
дзіва, любадзейства |
Начальнік здамкаў |
Тынта Брас |
Крыніца грошаў |
Марк Пачыёні,
Марк Вальзанія |
Напісаў дзею |
Тынта Брас |
Галоўныя асобы |
Катарына Васіліса
Франчэска Казалэ |
Здымшчык |
Масіма ды Вэнанца |
Музыка |
Рыц Арталяні |
Прадпрыемства |
Эрэ Сінэматаграфіка |
Даўжыня |
97 хв. |
Краіна |
Італія |
Мова |
Італьянская |
Год |
1994 |
|
|
Кацярына Казачык, таксама вядомая як Катарына Васіліса, Катарына Пачыёні (нар. 1 студзеня, 1971, Дамброва-Гурніча, Польшча) - польская непрафэсійная гламурная мадэль і акторка, вядомая ў галоўнай ролі ў італьянскай карціне, які зьяўляецца эратычнай адаптацыяй рамана Альбэрта Маравія. У школьным годзе 1989-1990 скончыла выяўленчае мастацтва ў сярэдняй школе. У 1989 годзе яна прыняла ўдзел у конкурсе рэкламнай мадэлі для ўдзелу ў рэклямах па ТБ у Катавіцах, які выйграла і зьявілася ў двух рэклямных роліках, адзін з якіх быў паказаны ў агульнанацыянальнай праграме. У 1989 годзе яна прыняла ўдзел у конкурсе, арганізаваным сумесна рэдакцыяй штотыднёвіка Кур'ер польскі, сумесна з агенцтвам Артон, якія спаборнічалі за званьне «Дзяўчаты года». У траўні стала дзяўчынай месяца і дабралася да фінальных дванаццаці супернікаў, якія прэтэндуюць на галоўны прыз. Конкурс у канцы 1989 года, на працягу якога яны былі ўдастоены званьня «Дзяўчына Спонсар». Яна пачала атрымліваць прапановы папазіраваць для фото календароў і часопісаў, і яна пачала працаваць фотамадэллю. Яна пачала выходзіць з фотасэсіі ў Італіі, і яе фота зьявіліся ў друку італьянскім, нямецкім і французскім, у выданьнях Playboy. У 1992 годзе яна зьнялася ў карціне Энак рэжысэра Славаміра Ідзяка, дзе побач зь ёй гралі ў галоўнай ролі, у прыватнасьці, Айрын Джакоб і Эдуард Жэнтара. Яна гуляла ролю каханкі ахвіцэра. У 1993 годзе зьнялася ў карціне-падручніку любадзейства, пад рэдакцыяй Зьбігнева Льва Старовіча пад назвай «Ars Amandi», дзе зьявілася як жанчына побач са сваім тагачасным мужам Яцкам Рудніцкім. Неўзабаве пасьля таго, як яна пераехала ў Італію і пачала сваю кар'еру ў італьянскіх эратычных фільмах пад назвай Катарына Васіліса. Там была зьнята італьянскім рэжысэрам Тынта Брасам у карціне Падглядваючы. Гэта прынесла ёй міжнародную славу. Сёньня ў асноўным вядомая з-за гэтае карціны. У красавіку 1994 года і ў траўні 1996 года яе фота было на вокладцы польскага выдання Playboy. У сваім асабістым жыцьці яна замужам за італьянскім кінавытворцам Маркам Пачыёні і жыве ў Рыме.
Рыц Арталані (па іт. Riz Ortolani) - італьянскі кампазітар. Нарадзіўся 25 сакавіка 1926 Пэзара, Маркэ, Італія, памёр 23 студзеня 2014). У 1962 годзе напісаў музыку да італьянскага дакумэнтальнага фільма «Сабачы сьвет», песьня «More» з гэтага фільма ў 1964 годзе была намінаваная на «Оскар», у катэгорыі «Лепшая песьня да фільма» і атрымала «Грэмі» як лепшая інструмэнтальная тэма. Посьпех музыкі з «Сабачага сьвету» дазволіў Арталані стаць кампазітарам ў фільмах «The 7th Dawn» (1964), «The Yellow Rolls-Royce» (1964), «The Glory Guys» (1965), «The Spy with a Cold Nose» (1966) і ў даволі вядомым фільме «O Cangaceiro» (1970). Усяго Рыц Арталані напісаў музыку да больш чым 200 кінафільмаў.
Альбэрта Маравія (па іт. Alberto Moravia) - італьянскі пісьменьнік. Нарадзіўся 28 лістапада 1908 у Рыме, Італія, памёр 26 верасьня 1990. Яго першы раман Абыякавы (Gli Indifferenti, 1929), які ўяўляў маральны раслад мяшчан на прыкладзе лёсу маці двух дзяцей і апісвае італьянскіх мяшчан ў пачатку фашысцкай эпохі. Ён атрымаў шмат рэклямы яго новага Канфарміст (II Conformista, 1951), дзе ён апавядае пра чалавечыя адносіны да рэжыму Мусаліні . Кіно на аснове твора было зьнятая Бярнардам Бэрталучы ў 1970 годзе. Ён пісаў раманы ў асноўным псіхалягічныя й маральныя, выступаючы супраць гвалту, крывадушнасьці й застылых адносін, які зводзіліся толькі да похаці. Ён быў аўтарам рамана высокага профілю, многія зь якіх дажылі да здымак. Адзін зь яго рамана "Дзьве жанчыны : Маці й дачка (La Ciociara, 1957)", зьняты Віторыя дэ Січэ ў 1960 годзе з Сафіяй Ларэн. Маравія вызначыўся ў псіхалягічным аналізе характараў і рэалістычным апісаньні грамадзтва. Яго творы ў асноўным пра праблемы маралі, часта моцна насычаныя эратызмам і похацьцю, дзе італьянскія мяшчане пазбаўленая ўпрыгажваньняў . Ён таксама апублікаваў зборнікі "Рымскія апавяданьні" (1954) і "Рай" (1970). Ён быў таксама вялікім эсэіст, і свае погляды на літаратуру выказаў у сваёй кнізе "Чалавек як канец" (1963). У 1990 годзе ён апублікаваў сваю аўтабіяграфію. Маравія часта падымаў тэмы, якія ілюструюць канфлікт паміж стварэньнем і пачуцьцёвасьцю, зьвязаным з апатыяй і адчаем сучаснага чалавека. Яго пэрсанажы страцілі ўсякую веру ў маральныя каштоўнасьці. Яго раман «Мужы й палюбоўнікі» (La Villa del Venerdi) стала асновай для сцэнара фільма, у якім галоўны герой гуляў Джана Пачула (1992).
Франчэска Казале (па іт. Francesco Casale) - італьянскі актор. Ён пачаў сваю кар’еру зь невялікай ролі ў фільме "Джынджэр і Фрэд" Фэдэрыка Фэліні, пазьней гуляў важную ролю ў розных фільмах.У 1994 годзе ён быў абраны Тынта Брасам як зорка фільма Падглядваючы, натхнёны раманам Альбэрта Маравія. Фільм выклікаў шмат шуму, таму што ўпершыню паказалі сапраўднае любадзейства у карціне. Казаде гуляў у іх значныя адрэзкі часу. Пазьней ён здымаўся ў розных фільмах, але яны ня мелі такога водгуку ў італіі. Адмовіўся ад здымкаў цу кіно з-за шлюбу.
Крыстына Гаравалья (па іт. Cristina Garavaglia) італьянская акторка й фотамадэль. Нарадзілася ў Мілане ў 1966 годзе, вырасла ў месьце Сэдрыяна й пачала сваю кар’еру ў якасьці мадэлі ў сярэдзіне васьмідзесятых гадоў, выступала на тэлебачаньні ў 1987 годзе ў праграме Драў, затым зьнялася ў вокладках эратычных часопісаў як Playboy, Playmen і Excelsior, дэбюты ў фільме ў 1990 годзе ў фільме "Нязручная палюбоўніца" Луі Русо зь Італіі ў 1991 годзе, адначасова вядзе перадачу Бэні Хіл. У 1994 Тынта Брас даручае ролю Фаўсты ў фільме "Падглядваючы" які зробіць яе вядомай у Італіі й па-за межамі Італіі. У кожнай дзеі гэтага фільма Крыстына заўсёды чытае без ніжняй бялізны. |
|
|
|
|
|
Właściciel tej strony nie aktywował dodatku "Toplista"! |
|
|
|
|
|
|
|